هـمۀ حیـثـیـت عـالـم و آدم بـا تــوست           در فـرات نفـسم گام بزن، دم با توست

من از این جذر ومد سینه زنانت خواندم           ماه من! شورش شبهای محرّم با توست

دشمن از ترس تو هرگز مژه بر هم نزند          غضب آلوده ای و خشم خدا هم با توست

با حضورت حرم آل عـلـی آرام اسـت           تا زمانی که در این قافله پرچم باتوست

علـقـمه زیر شتـاب نـفـست مـی سـوزد           وعده ای داده ای و چشمۀ زمزم با توست

دست زد برکمرو پای تو، بشکست حسین           قد بر افراشتن این کـمر خـم با توست

هیچکس مثل تو از وعدۀ خود آب نشد           مشک شد پاره و تنها غم عالم با توست